Blog 5 - Laatste loodjes in Suriname

De laatste weken in Suriname zitten erop en ondertussen ben ik alweer een paar dagen thuis in het mooie Nijmegen. Deze laatste loodjes in Paramaribo waren zwaarder dan ik had verwacht. Het gevoel dat thuis zo dicht in de buurt was, voelde vreemd. Ik wilde echt graag naar huis, maar tegelijkertijd wilde ik nog genieten van de tijd die ik nog overhad in het rustige land zonder stress. Soms vond ik dat lastig, maar gelukkig hadden ik nog leuke dingen gepland met Loek en Bram. Hier zal mijn blog dan ook over gaan. Daarnaast zal ik nog vertellen over de afronding van mijn stage op MULO-school.

Ten eerste mijn stage. De laatste weken gingen voorspoedig. Voordat ik het wist had ik mijn tweede examenles gegeven in mijn vaste eersteklas. In deze examenles moesten de leerlingen elkaar interviewen over hun toekomstdroom. Vervolgens moesten ze dan een artikel schrijven over de ander en zijn of haar toekomstdromen. Ik kon merken dat ze nog niet veel ervaring hadden met samenwerken, omdat ze in het begin niet echt snapten wat nou de essentie was van het elkaar interviewen. Nadat ik dat had uitgelegd, gingen ze toch best goed aan de slag. Ik vond het leuk om te zien dat sommige leerlingen al precies een toekomst voor ogen hadden. Zo wilde een leerling de broodjeszaak van zijn ouders overnemen later en een andere wilde naar Nederland verhuizen na haar studie. Aan het eind van de les mocht iemand zijn verhaaltje voorlezen en het resultaat was prima! Ze hadden nog niet veel met creatief schrijven gedaan, maar ze vonden het leuk om te doen. Ik heb mijn stage in Suriname dan ook afgesloten met een acht.

De dag daarna was mijn laatste dag op de school. Ik wilde iets leuks doen als afsluiting. In Nederland kijken we dan vaak een film of gaan we een spelletje doen, maar daar waren niet de middelen voor en daarom besloot ik een lesje over Nederland te geven. Dat moest sowieso vanuit de HAN en ik had gevraagd of de leerlingen dat leuk zouden vinden. Ze zeiden volmondig van wel. Eerst heb ik gekeken wat ze al wisten over Nederland. Samen hebben we een mindmap op het krijtbord gemaakt en er kwamen steeds meer dingen bij. Daarna heb ik uitgelegd waar ik woon (en natuurlijk hoever dat van Amsterdam ligt, want dat vinden ze heel interessant). Hierna heb ik gevraagd naar de vooroordelen die zij hadden over Nederland of Nederlanders. Het resultaat was heel wisselend. Dat vond ik erg interessant. Sommigen hebben een heel vertekend beeld en ze vertelden waardoor dat kwam. Zo zei een leerling dat ze een keer was uitgescholden door een blank persoon en daarom vond ze Nederlanders onbeschoft. Toch merkte ik dat er veel verschillende meningen in de klas waren. De vooroordelen waarbij de leerlingen het meest verdeeld waren, had ik onderstreept en daar maakte ik een stelling van. Een kant van de klas was eens en de ander was oneens. Zo gingen de leerlingen met elkaar in discussie over de stelling en kwamen ze met verschillende argumenten. Deze waren vooral persoonlijk, maar het was super leuk om de leerlingen zo in gesprek te zien. Aan het eind heb ik ze een stroopwafel gegeven als bedankje en hebben we natuurlijk een klassenfoto gemaakt!

Nadat stage was afgelopen, had ik nog twee weken vakantie. Loek, Bram en ik gingen voor de laatste keer de jungle in. Deze keer was de Fredberg onze bestemming. Van anderen hadden we al gehoord dat deze trip heel bijzonder was en daar is geen woord aan gelogen. Ik denk dat dit de mooiste trip was die ik in Suriname heb mogen meemaken. De eerste dag gingen we meteen de berg op met een grote groep. Na zo'n drie uur lopen kwamen we aan de top waar een soort kamp was gebouwd. We gingen meteen naar de uitzichtpunten en wat je zag was echt oneindig bos. Zo ver je kon kijken alleen maar natuur. 's Avonds gingen we nog eens terug om sterren te kijken op dit punt. Af en toe bliksemde het hier en daar. Het was super om te zien. In het begin was iedereen nog wel aan het kletsen, maar op gegeven moment was iedereen stil van het geweldige uitzicht. Na het slapen in onze hangmat bleven we met z'n vieren over, omdat wij de vierdaagse trip en de rest van de groep de driedaagse. We gingen nog naar een ander uitzichtpunt en ook vanuit daar was de natuur geweldig mooi. Daarna was het tijd om te gaan wandelen naar de grotten. Hier zouden we tweede nacht slapen. Na een uurtje lopen kwamen we daar en hingen we onze hangmatjes onder de steen. 'S avonds maakten we een nachtwandeling en gingen we dieren spotten. Onze gidsen hadden in het pikkedonker een kaaiman gespot (vraag me niet hoe) en ik denk dat we ze wel een kwartier bezig zijn geweest om het dier te vangen. Ze hebben in ieder geval meer geduld dan ik.
De nacht onder de grot slapen was erg onrustig. Ik dacht namelijk eerst dat er een beertje naast me lag te slapen, maar dat bleek toch echt Loek te zijn. Ik werd een beetje gebroken wakker, maar dat drukte de pret niet van de derde dag. Nadat ik mezelf door de smalle doorgangen had gewurmd van een andere grot, vlogen daar allemaal vleermuizen. Helaas waren ze al snel weg omdat we te luidruchtig waren. Hierna liepen we weer terug naar het basiskamp en kregen we van onze kok zelfgemaakte appeltaart. Bizar eigenlijk, zo midden in de jungle, maar wel overheerlijk. De laatste avond sliepen we op matrassen en was ons persoonlijke brombeertje eigenlijk zo goed als stil. De laatste dag zwommen we nog in de rivier en gingen we rustig naar huis toe.

Onze echte laatste tour was de quad tour samen met Loek en Bram. Ik vond dit heel spannend aangezien ik nog nooit achter een of ander stuur had gezeten. Nog nooit op een scooter, nog nooit in de auto, laat staan op een quad. En dat heeft Bram geweten. Hij zat achter op de quad bij mij en ik denk dat hij zo'n drie keer bijna een hartverzakking heeft gehad omdat ik ons de bosjes in reed. Uiteindelijk was er gelukkig niemand gewond... Doordat we door de savanne reden en het veel had geregend, reden we met een hoge snelheid door de plassen heen en waren we een beetje doorweekt toen we terugkwamen. Gelukkig was onze taxichauffeur goed voorbereid en konden we gewoon mee.

Dit waren dus mijn 'laatste loodjes' in Suriname. Het was een gek gevoel om naar huis te gaan, maar ook wel weer heel fijn en vertrouwd. Mijn volgende blog zal gaan over hoe ik nu terugkijk op de hele ervaring en wat ik heb geleerd.

Tot de volgende (en de laatste)!

Liefs,

Simone